Hi, dit ben ik!

Bezield, authentiek en ondernemend. Zo omschrijven mensen mij wel eens. Af en toe wat verlegen ook. Dat zou ik er ook aan toevoegen. Hoewel dat laatste er toch stilaan uit gaat, want weet je, ik neem meer en meer mijn plek in op deze wereld. Er is te veel dat ik wil delen en wil vertellen om in de schaduw te blijven staan.

Lekker eten kon me altijd al bekoren, sowieso iets dat ik van mijn vader meekreeg. We laten hier de papflessen buiten beschouwing, want daar deed ik als baby blijkbaar úren over. Ik ga ervan uit dat het aan de poedermelk lag. Geef mij maar the real stuff!

Pure smaken, écht lekker eten, eerlijke producten: daar wordt mijn hartje blij van. Ik heb er mijn missie van gemaakt om de weg naar (h)eerlijk voedsel weer open te banen. Want laat ons eerlijk zijn, we zijn met z’n allen de weg toch wel wat kwijt geraakt.

Door hen van tekst- en beeldmateriaal te voorzien, help ik boeren, producenten en korte ketenplatformen met hun zichtbaarheid en presentatie zodat ze kunnen shinen. Zo kunnen zij blijven focussen op de kern van de zaak: zorgen voor (h)eerlijke voeding.

Aan alle mede-foodies out there bied ik de kans om de lokale korte keten te proeven en ontdekken én zorg ik voor inspirerende momenten om samen te
verbinden en experimenteren rond duurzame voeding.

Hoe ik ben gestart?

Papjes en pampers (of beter: luiers, bewuste mama die ik was). Daar bestond mijn leven een aantal jaren geleden voornamelijk uit. Je kent het wel: terecht gekomen in de sleur van het leven. Ik had sinds ik was afgestudeerd veilig in vast dienstverband gewerkt (als sociaal werker) en had intussen drie kinderen onder de twee jaar in huis. Inderdaad, drie. De laatsten kwamen namelijk met twee tegelijk.

Ik verlangde zo enorm naar méér. Mijn wereld was heel klein geworden, maar ik wilde iets bijdragen. Zin geven. Aan de wereld én aan mezelf. Iets neerzetten dat volledig van mezelf was en waar ik fier op kon zijn. Toen ik op een zomerdag doelloos aan het scrollen was terwijl mijn drie koters aan hun middagdutje begonnen waren, kwam deze plots voorbij: een oproep om een lokaal korte ketennetwerk op te zetten. Ik was meteen verkocht. Het combineerde al de dromen die al zo lang in mijn hoofd speelden en was perfect realiseerbaar op dat moment binnen mijn mogelijkheden. Na nog eerst even het rotste jaar uit mijn leven beleefd te hebben, kondigde de storm die door mijn leven woei een nieuwe start aan: als ondernemer en als vrouw die voor zichzelf en haar idealen durft kiezen.

Fast Forward.

Mijn eerste Buurderij opende in mei 2018 in Kruibeke, de tweede in september 2019 in Beveren. Intussen hielp ik bij de opstart van andere Buurderijen. Corona deed de korte keten pieken en liet me op persoonlijk vlak op de rem staan. Ik vertraagde en vroeg me af waar ik mijn energie nu het liefste in investeerde. De ideeën gierden door mijn hoofd. Ik nam ontslag op mijn vaste job en keek waar de wind me bracht.

Tot ik besefte dat ik ál mijn passies en talenten kan en mag inzetten voor wat ik wens voor deze wereld. Een wereld waarin mensen de weg terug vinden naar de boer om de hoek, weten wat ze eten en waar het vandaan komt en kiezen voor een duurzaam voedselsysteem.

Over mijn schrijftalent kreeg ik al vaak complimenten en ik denk dat ik zowat de enige was die subsidiedossiers en essays schrijven leuk vond. Mijn eigen producenten zette ik ook maar al te graag in het zonnetje in de nieuwsbrieven van de Buurderij. Een talent dat ik wil delen!

En ook mijn fotografieskills mogen het licht weer zien. Ik volgde er als twintiger drie jaar avondopleiding voor. Die passie raakte letterlijk bedolven onder het stof en puin dat verbouwen en kinderen heet. Tijd om er nieuw leven in te blazen!